Imię: Maria Matilda
Nazwisko: De Mattias
Urodzona: 4 lutego 1805 w Vallecorsa
Obywatelstwo: cały świat
Zamieszkała: Ciociaria i okolice
Stan cywilny: posłuszny buntownik
Zawód: Kobieta Słowa
Znaki szczególne: jaśniejące centrum, miara, fundament, styl, cel
Maria Matilda urodziła się w Vallecorsa, małym miasteczku w prowincji Frosinone, na pograniczu Państwa Kościelnego z Giovanniego i Ottavii De Angelis, pochodzącej z Ferentino.
Pochodziła z rodziny kulturalnej i zamożnej, o głębokich tradycjach i wierze chrześcijańskiej. Dużym autorytetem w jej życiu był ojciec, człowiek dobry i szlachetny. Dzięki rozmowom z nim Maria poznawała i pogłębiała wiarę, a przez czytanie Pisma Świętego dowiadywała się o wydarzeniach i postaciach biblijnych, a także rozwijała wielką miłość do Jezusa, Baranka ofiarowanego za zbawienie ludzkości.
W wieku 16 – 17 lat po przeżyciu głębokiego nawrócenia zaczęła szukać sensu życia i odczuła potrzebę bezgranicznej miłości wobec każdego człowieka. W rozmowach z ojcem, przed którym odkrywała swoje wewnętrzne przeżycia i dzięki pomocy Matki Bożej, Bóg odkrywał przed nią piękno człowieczeństwa, świata i bezmiar swojej miłosiernej miłości.
Maria urodziła się w kraju znanym z bandytyzmu. Kraj z szarych kamieni położony w Państwie Kościelnym, na granicy z Królestwem Neapolu. Okres historyczny, bardzo niespokojny, został dotknięty silnymi następstwami wielkiej rewolucji francuskiej. Maria, niewiasta pokoju i komunii, spędzi całe swoje życie, aby wszystko zmierzało ku odkupieniu dokonanemu przez Chrystusa. W sercu Marii dojrzewała konfrontacja pomiędzy krwią ludzką przelewaną z nienawiści i zemsty, a Krwią Chrystusa, która została przelana z miłości dla zbawienia całego świata.
Doświadczenie Boga było źródłem i mocą, które zaprowadziło ją na drogi Włoch, „aby wszystkim dać poznać Jezusa, Miłość Ukrzyżowaną”. Była przekonana, że człowiek przemieni się wtedy, kiedy zrozumie, że jest cenny w oczach Boga i jest przedmiotem Jego miłości. Jezusowe oddanie Krwi za zbawienie każdego człowieka, było dla Marii jej osobistym doświadczeniem, dlatego starała się, aby wszystkich: małych i wielkich, prowadzić do odkrycia tego, co przed nią zostało odsłonięte i co spowodowało przemianę jej życia.
Tej przemiany doświadczyła w 1822r. mając 17 lat, kiedy do Vallecorsa przybył św. Kasper del Bufalo, aby głosić misje ludowe, w celu moralno-religijnej odnowy społeczeństwa. Mogła wtedy zauważyć, że ludzie pod wpływem nauk misyjnych zaczęli się zmieniać. Maria pragnęła, aby potęga Krzyża i zbawcza moc Krwi Chrystusa poruszyły serca i sumienia wszystkich ludzi.
Maria z analfabetki i samouka zostaje nauczycielką kultury, mistyczką. W wieku 29 lat założyła żeńskie zgromadzenie zakonne skupione wokół misterium paschalnego. Przemierzała ulice Włoch, aby wszyscy mogli poznać miłość Boga. Jej duchowe córki zostaną wezwane do spełnienia ich chrzcielnej konsekracji naśladując Jezusa. Pan, w życiu pełnym adoracji kieruje je do służby apostolskiej na całym świecie. W ciągu kilku dziesięcioleci jej duchowość dotarła do wielu regionów Włoch, a nawet za granicę.
Maria w Vallecorsa doświadcza pierwszych oznak swojego powołania: kontekst przemocy i krwawej ofiary doprowadza do dojrzałości w duszy młodej kobiety konfrontację krwi ludzkiej przelanej w nienawiści i zemście z krwią Chrystusa przelaną z miłości na krzyżu, Krew, która ratuje. Pieszo lub na grzbiecie muła wspina się i schodzi z gór, pokonując kilometry, aby zbliżyć się do wszystkich.
Maria przenosi się z miejsca na miejsce, przemawia i pisze do ludzi z różnych środowisk, posłuszna i jednocześnie protestująca w ramach struktury społeczno-polityczno-religijnej, która próbowała uśmiercić jej charyzmę. Jest zakochana w Chrystusie Ukrzyżowanym, który oddaje całą swoją krew. Jej życie jest najpiękniejszym rezultatem zjednoczenia z Ukochanym.
Dorastając, Maryja czuje, że Miłość Chrystusa coraz bardziej kradnie jej serce. Ukształtowana w szkole Słowa i Krzyża, swym zapałem rozpala innych młodych ludzi i udostępnia wszystkim charyzmat nauczania, Słowa, głoszenia. Wszędzie otwiera szkoły, organizuje spotkania dla młodzieży i matek, jest niestrudzoną katechetką i kaznodziejką, która fascynuje tłumy, zajęcia, których kobietom nie wolno robić w kontekście historycznym i społecznym swoich czasów. Zmarła w Rzymie 20 sierpnia 1866 r. w opinii świętości. Została beatyfikowana przez Piusa XII 01 października 1950 roku; Święty Jan Paweł II kanonizował ją 18 maja 2003 r. W 2008 r. została ogłoszona Patronką miasta Bolesławca
Charyzmat: Adoracja Krwi Chrystusa mobilizująca do służby apostolskiej.
Charyzmatem, który święta Maria De Mattias otrzymała od Ducha Świętego i przekazała Zgromadzeniu jest „pełnia miłości”. Zafascynowana osobą Chrystusa, który przelał Krew dla zbawienia ludzi, powtarzała często:
„Pielęgnujmy w naszym sercu miłość ku Jezusowi Ukrzyżowanemu i Zmartwychwstałemu oraz zabiegajmy o to, aby był On poznany i kochany przez wszystkich. Świadomość, że Chrystus odkupił nas wszystkich, napełnia mnie pragnieniem pomocy drogim bliźnim…”.
Tworząc Zgromadzenie i wyznaczając jego zadania, Założycielka szczególny nacisk kładła na chrześcijańskie wychowanie dzieci, młodzieży i dorosłych. Jej dążeniem było, aby Krew Chrystusa czczona była na całym świecie i każdy człowiek został zbawiony.